Haar lange haren wapperen in de zachte bries, terwijl ze uitkijkt over de zee. De zon schijnt op haar gezicht, het leven lacht haar toe en zij lacht vol vertrouwen in de richting van de dag die komt. Ze strekt haar armen uit naar de zon en geniet.Dan voert een wolk de warme stralen van de zon weg. De kabbelende golfjes veranderen in een kolkende watermassa. Hoger en hoger, steeds harder beukt het water op de zachte krijtrotsen in. Stenen brokkelen af, naast haar raast een wand rommelend naar beneden om in de inktzwarte zee te verdwijnen. Nog even, dan zal het woeste water haar klif bereiken en haar naar beneden trekken. Wat moet ze doen?
Haar schreeuw klinkt door de donkere hemel waar zojuist de zon nog scheen. Ze draait zich om, kijkt om zich heen. Dan ziet ze het. Daar, iets hoger, een stevige rots. Een stille kracht. Nog even kijkt ze naar de prachtige klif onder haar voeten, vraagt zich af of die haar echt niet zal houden, ziet de grijze rots boven zich. Ze weet dat ze geen keus heeft. Het is gaan of vergaan, ontnomen of opgenomen worden. Ze haalt diep adem, reikt naar boven en klimt op de rots. Stevig staat ze daar, onwankelbaar te midden van het ruige geweld van de natuur. Langzaam wordt ze rustig. Angst maakt plaats voor vertrouwen: de aanhoudende golven zullen het stevige fundament onder haar voeten niet weg kunnen slaan. Even later brokkelt de klif waar ze zo even nog op stond af en verdwijnt in de diepste lagen van een ontembare zee.
De twee fases van David
David kende beide omstandigheden uit het voorbeeld. Hij genoot van momenten dat hij de schapen van zijn vader naar grazige weiden had geleid en daar de tijd had om God te aanbidden met zijn muziek. En hij wist wat het betekende om alle oude zekerheden los te moeten laten en het gevoel te hebben dat vijanden als aanhoudende golven op hem inbeukten, met als doel hem als een te zachte krijtrots in zee te laten storten. Het geheim waardoor hij vol kon houden, was het fundament waar hij op stond. Je leest erover in één van de mooiste psalmen die hij gecomponeerd heeft (Psalm 62, HSV):
Zeker, mijn ziel is stil voor God; van Hem is mijn heil. Zeker, Hij is mijn rots en mijn heil, mijn veilige vesting; ik zal niet al te zeer wankelen.
Hoelang bedenkt u nog kwaad tegen een man? U zult allen gedood worden; u zult zijn als een hellende wand, een instortende muur. Zeker, zij beraadslagen om hem van zijn hoogte af te stoten. Zij scheppen behagen in leugen; met hun mond zegenen zij, maar in hun binnenste vervloeken zij.
Zeker, mijn ziel, zwijg voor God, want van Hem is mijn verwachting. Zeker, Hij is mijn rots en mijn heil, mijn veilige vesting; ik zal niet wankelen. In God is mijn heil en mijn eer; mijn sterke rots, mijn toevlucht is in God. Vertrouw op Hem te allen tijde, volk; stort uw hart uit voor Zijn aangezicht. God is voor ons een toevlucht.
Zeker, eenvoudigen zijn een zucht, aanzienlijken een leugen; in de weegschaal gewogen, zijn zij tezamen lichter dan een zucht.Vertrouw niet op onderdrukking, stel geen ijdele hoop op roof.Als het vermogen toeneemt, zet er het hart niet op.
God heeft één ding gesproken, ik heb dit tweemaal gehoord: dat de kracht van God is. Ook de goedertierenheid is van U, Heere, want U zult eenieder vergelden naar zijn werk.
Aan de slag!
Een aantal jaren geleden heb ik moeten leren om mijn zekerheden niet in mensen of omstandigheden te zoeken, maar in mijn hemelse Vader. Eén voor één nam God mijn aardse zekerheden weg, om ten slotte vriendelijk te vragen of ik Hem mijn Rots wilde laten zijn. Ik geef deze vraag vandaag graag aan je door.
- Waar liggen jouw zekerheden? Wie of wat is het fundament onder jouw leven?
(Of: Wat is jouw worst case scenario? Naar wie ga jij als eerste toe als je hulp nodig hebt?) - Mag God de Rots onder jouw bestaan zijn? Wat houdt dat in, volgens Psalm 62?
- God als Rots of Fundament onder je leven. Hoe doe je dat nu concreet? Het helpt mij, om met alles waar ik in gedachten mee bezig ben naar mijn hemelse Vader toe te gaan. Dat doe ik door niet in de eerste plaats de hulp, coaching, liefde en vriendschap van de mensen om mij heen te verwachten, maar mijn verlangens op dat gebied bij Hem neer te leggen. En door daarna mijn ogen en oren op te houden voor de antwoorden die Hij geeft; door zichzelf, door zijn woord of door gebeurtenissen en mensen om mij heen. Ik wil je vandaag uitdagen om na te denken over wat op dit moment jouw behoeftes zijn en die als eerste bij je hemelse Vader neer te leggen. Hou voor jezelf bij welke antwoorden Hij de komende tijd geeft en prijs Hem voor zijn liefdevolle zorg.
- Neem de tijd om te luisteren naar een lied, bijvoorbeeld: ‘Stil, mijn ziel wees stil’, ‘Op elk moment van mijn leven’, ‘Heer, U bent ons fundament’ of ‘Zoek rust, mijn ziel’.
